Перо Антиќ за случувањата во кои беше уапсен
Перо Антиќ за случувањата во кои беше уапсен! by Драган Апостолски.
“Таа случка воопшто не влијаеше врз мојата одлука да ја напуштам Атланта. Не сакав да се одделувам повеќе од фамилијата. Ме привлече и можноста да работам со Жељко Обрадовиќ во клуб кој ќе се бори за титулата во Европа.“
“Во Њујорк бевме на погрешно место и во погрешно време. Ноќните излегувања во НБА лигата не се забранети. Табо излезе од колата за да му даде 20 долари на еден просјак и оддеднаш полицијата почна брутално да го туркаТоа беше чист расизам кој владее во САД. Табо е црнец, а сите полицајци беа белци. Не сакав да го оставам сам, па ме уапсија и мене. Никогаш не добивме логично објаснување за нивното однесување. Бев во Њујорк и расчистив се. И јас можев да ги тужам, но сакав да ги оттргнам лошите работи од мојот живот. Интересен беше моментот кога дојдов во лигата, а соиграчите ми ги дадоја торбите за да им ја носам опремата. Но, јас ја оставив пред вратата и им реков: ’Немам ништо против Вас, но имам 31. година и не сум онаков “руки“ како што ме мислите. Ми беше навистина фантастично. Не очекував 17 минути по натпревар, не очекував дека ќе бидам шести играч. Остваривме клупски рекорди, резултати кои ниту некои легенди не успеале да ги остварат. Кој знае, можеби ќе се вратам еден ден…“
Тоа беше чист расизам кој владее во САД. Табо е црнец, а сите полицајци беа белци. Не сакав да го оставам сам, па ме уапсија и мене. Никогаш не добивме логично објаснување за нивното однесување. Бев во Њујорк и расчистив се. И јас можев да ги тужам, но сакав да ги оттргнам лошите работи од мојот живот. Интересен беше моментот кога дојдов во лигата, а соиграчите ми ги дадоја торбите за да им ја носам опремата. Но, јас ја оставив пред вратата и им реков: ’Немам ништо против Вас, но имам 31. година и не сум онаков “руки“ како што ме мислите. Ми беше навистина фантастично. Не очекував 17 минути по натпревар, не очекував дека ќе бидам шести играч. Остваривме клупски рекорди, резултати кои ниту некои легенди не успеале да ги остварат. Кој знае, можеби ќе се вратам еден ден…“
